THF'nin 5 üretim yöntemi

(1) Furfural yöntemi:

Furfuralın dekarbonilasyonu ile furana dönüştürülmesi ve hidrojenlenmesiyle elde edilir.

Bu, tetrahidrofuranın endüstriyel üretiminin ilk yöntemlerinden biridir. Furfural esas olarak mısır koçanı gibi tarımsal yan ürünlerin hidrolizi ile üretilir. Yasa ciddi şekilde kirlenmiştir ve büyük ölçekli üretime elverişli değildir ve kademeli olarak kullanımdan kaldırılmıştır.

(2) Maleik anhidrit katalitik hidrojenasyon yöntemi:

Maleik anhidrit ve hidrojen, nikel katalizörü içeren reaktöre alttan girer ve üründeki tetrahidrofuranın γ-bütirolaktona oranı, çalışma parametreleri ayarlanarak kontrol edilebilir. Reaksiyon ürünü ve ham madde hidrojeni, yıkama kulesinin tabanına girmek için yaklaşık 50 ° C'ye kadar soğutulur ve reaksiyona girmemiş hidrojen ve gaz hali, sıvı üründen ayrılır. Reaksiyona girmemiş hidrojen ve gaz ürünleri yıkanır ve reaktöre geri dönüştürülür ve sıvı ürün, tetrahidrofuran ürünü elde etmek için damıtılır. . İşlem, γ-bütirolaktonun tetrahidrofurana oranını 0 ila (5: 1) aralığında keyfi olarak ayarlayabilir, maleik anhidritin tek geçişli dönüşümü %100'dür, tetrahidrofuranın seçiciliği %85 ila %95'tir ve ürün içeriği %99,97'dir. . İşlem, iyi katalizör performansı, basit işlem ve düşük yatırım özelliklerine sahiptir.

(3) 1,4-bütandiol dehidratasyon siklizasyon yöntemi:

İşlem şu şekildedir: Reaktöre 1087 kg %22'lik sulu sülfürik asit çözeltisi eklenir, 100 °C'de 110 kg/saat hızında 1,4-bütandiol eklenir ve kolonun tepesindeki sıcaklık yaklaşık 110 kg/saat hızında 80 °C'de tutulur. Kolonun tepesinden %80 tetrahidrofuran içeren sulu bir çözelti elde edildi. 50 t 1,4-bütandiol eklendikten sonra yaklaşık 70 kg piroforik malzeme reaktörden uzaklaştırıldı. Piroliz çözeltisi süzülür ve elde edilen sulu sülfürik asit çözeltisi tekrar kullanılabilir ve bu işlemde tetrahidrofuran verimi %99 veya daha fazlasına ulaşabilir. Sülfürik asit, tetrahidrofuranın endüstriyel üretiminde kullanılan en eski katalizördür ve bugün de üretimde yaygın olarak kullanılan bir katalizördür. Proses teknolojisi olgunlaşmış, proses nispeten basit, reaksiyon sıcaklığı düşük ve tetrahidrofuran verimi yüksek, ancak sülfürik asit ekipmanları aşındırmaya ve çevreyi kirletmeye yatkındır.

(4) Diklorobüten yöntemi:

Hammadde olarak 1,4-diklorobüten kullanılarak, hidrolize edilerek bütendiol oluşturulması ve daha sonra katalitik olarak hidrojenlenmesiyle elde edilir. 1,4-diklorobüten, sodyum hidroksit çözeltisinde hidrolize edilir, 110 ° C'de bütendiol oluşur, sodyum klorür santrifüjleme ile uzaklaştırılır ve süzüntü, alkali metal karboksilatı ayırmak için bir buharlaştırıcı kristalizatörde yoğunlaştırılır. Yüksek kaynama noktalı su, damıtma kolonundan uzaklaştırılır. Saflaştırılmış büten diol reaktöre gönderilir ve büten diol, 80-120 ° C sıcaklıkta ve belirli bir basınçta hidrojene edilerek bütan diol oluşturulur ve daha sonra atmosferik basınçta bir siklon reaktöre damıtılır. Ham tetrahidrofuran ise 120 ila 140 ° C'de asidik ortamda oluşturulur, susuzlaştırılır ve havası alınır ve son olarak damıtılarak yüksek saflıkta tetrahidrofuran elde edilir. Yöntemin uygulanması basit, şartları hafif, verimi yüksek, katalizör miktarı az olup sürekli olarak kullanılabilir.

(5) Bütadien oksidasyon yöntemi:

Hammadde olarak bütadien kullanılıp, oksidasyonla furan elde edilip, daha sonra hidrojene edilerek elde edilir. Bu kanun yurt dışında endüstrileştirilmiştir.